Co to za operacja?

Jest to operacja wykonywana w przypadku wodonercza (poszerzenia układu kielichowo-miedniczkowego nerki). Polega na usunięciu przeszkody utrudniającej prawidłowy spływ moczu z nerki. 

Potoczne (alternatywne) nazwy

Operacja wodonercza, plastyka przejścia miedniczkowo-moczowodowego.

Jakie są objawy choroby?

Obecnie u wielu dzieci wodonercze jest diagnozowane już w okresie prenatalnym podczas badań USG.
U pacjentów wymagających zabiegu pieloplastyki mogą występować dolegliwości bólowe jamy brzusznej, niekiedy nadciśnienie tętnicze, jak również niespecyficzne dolegliwości (u niemowląt), takie jak zła tolerancja karmienia, słabe zwiększanie masy ciała. 

Jakie są wskazania do zabiegu?

Pieloplastyka jest rekomendowana u pacjentów z wodonerczem z powodu przeszkody w przejściu miedniczki w moczowód. Taki stan może być spowodowany wrodzonym zwężeniem w ścianie moczowodu, ale także obecnością naczynia dodatkowego uciskającego na moczowód. 
Nieleczone wodonercze z powodu przeszkody podmiedniczkowej prowadzi do niszczenia miąższu nerki i związanym z tym spadkiem funkcji nerki.

Na czym polega zabieg operacyjny?

Zabieg operacyjny przebiega w całkowitym znieczuleniu. Polega na wycięciu zwężenia i ponownym zeszyciu miedniczki z moczowodem. W drogach moczowych w okresie pooperacyjnym pozostawiony jest dren szynujący zespolenie, aby usprawnić proces gojenia. Zabieg operacyjny może być wykonany przy asyście robota, laparoskopowo lub metodą otwartą.

Jaka jest skuteczność zabiegu?

Skuteczność zabiegu pieloplastyki jest oceniana na poziomie 95%.

Jakie są możliwe powikłania?

W operacji pieloplastyki powikłania występują bardzo rzadko. Mogą się pojawić takie komplikacje jak: krwawienie, zakażenie, niedrożność  lub przemieszczenie drenu szynującego, nieszczelność zespolenia i zaciek moczu oraz nawrót zwężenia.

Co to za operacja?

Jest to operacja wykonywana w przypadku torbieli prostej (bez podejrzenia zmiany nowotworowej) nerki, która celem jest usunięcie lub zmniejszenie torbieli i zapobiegnięcie jej powiększaniu się.

Potoczne (alternatywne) nazwy

Częściowe wycięcie torbieli nerki, marsupializacja torbieli nerki, deroofing torbieli nerki.

Jakie są objawy choroby?

Torbiel prosta nerki to ograniczona przestrzeń płynowa w obrębie miąższu nerki. W większości przypadków przebiega bezobjawowo. Może objawiać się dolegliwościami bólowymi, nadciśnieniem tętniczym, rzadko zakażeniami. 

Jakie są wskazania do zabiegu?

Wskazaniami do zabiegu torbieli prostej nerki są wymienione wyżej objawy. Zabieg jest również zalecany w przypadku dużej objętości torbieli, które mogą uciskać na otaczające narządy, miąższ i układ kielichowo-miedniczkowy nerki, czy też stwarzać ryzyko pęknięcia przy urazie.

Na czym polega zabieg operacyjny?

Zabieg operacyjny przebiega w całkowitym znieczuleniu. Niekiedy lekarz może zdecydować o nakłuciu torbieli, usunięciu płynu i podaniu środka powodującego zmniejszenie rozmiaru (sklerotyzacja), ale te zabiegi mają niską skuteczność. Inną metodą jest usunięcie ściany torbieli (marsupializacja/deroofing). Zabieg operacyjny może być wykonany przy asyście robota, laparoskopowo lub metodą otwartą. 

Jaka jest skuteczność zabiegu?

Skuteczność jest na poziomie 90% w zależności od metody wykonania zabiegu i wielkości torbieli.

Jakie są możliwe powikłania?

W operacji usunięcia torbieli prostej nerki powikłania występują rzadko. Mogą się pojawić komplikacje takie jak: krwawienie, zakażenie, otwarcie układu kielichowego, uszkodzenie okolicznych narządów, czy też nawrót torbieli.

Co to za operacja?

Operacja guza jajnika lub cysty okolicy jajnika z oszczędzeniem jajnika i jajowodu

Potoczne (alternatywne) nazwy

Wycięcie guza / cysty jajnika, wycięcie cysty okołojajnikowej

Jakie są objawy choroby?

Przydatki maciczne, to parzysta część narządu rodnego, obejmująca jajniki, jajowody oraz więzadła macicy. Objawy zależą od miejsca lokalizacji zmiany oraz jej natury i rozmiaru. Może to być zmiana czynnościowa (torbiel pęcherzykowa, torbiel ciałka żółtego), wada rozwojowa (torbiel okołojajnikowa lub okołojajowodowa), albo nowotwór (w 90% łagodny).
Najczęściej obecne są bóle brzucha. Obserwowane może też być powiększenie obwodu brzucha. W przypadku skręcenia się przydatków bóle mogą być silne i mogą pojawić się wymioty. Małe zmiany mogą nie dawać żadnych objawów i są wykrywane przypadkowo w USG.

Jakie są wskazania do zabiegu?

Wskazaniem do operacji jest obecność nowotworu lub wady rozwojowej, albo kilkumiesięczne utrzymywanie się torbieli o niepewnym pochodzeniu. W przypadku skrętu wskazaniem jest przywrócenie prawidłowego ukrwienia jajnika.U dzieci, o ile nie ma nowotworu złośliwego, zawsze należy dążyć do wykonania operacji oszczędzającej zajęty jajnik. Podejrzenie nowotworu złośliwego prawie zawsze możliwe jest przed operacją w oparciu o badania obrazowe (USG, tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny) i badania krwi.

Na czym polega zabieg operacyjny?

Zabieg operacyjny przebiega w całkowitym znieczuleniu i polega na wycięciu guza z wnętrza lub okolicy jajnika z pozostawieniem jajnika i umożliwieniem jego prawidłowej czynności. Zabieg operacyjny może być wykonany przy asyście robota, laparoskopowo lub metodą otwartą.

Jaka jest skuteczność zabiegu?

Skuteczność zabiegu jest oceniana wysoko – jajnik prawie zawsze podejmuje prawidłową czynność. W przypadku niektórych operacji oszczędzających możliwy jest nawrót lub pojawienie się guza / cysty w drugostronnym jajniku.

Jakie są możliwe powikłania?

Podczas tego typu operacji powikłania występują rzadko. Mogą się pojawić komplikacje takie jak: krwawienie, zakażenie rany lub uszkodzenie okolicznych narządów. W przypadku konieczności usunięcia zajętego jajnika lub jajowodu odległym następstwem może być wcześniejsze przekwitanie i utrudnienie zajścia w ciążę.

Co to za operacja?

Operacja polega na całkowitym usunięciu nieprawidłowej gonady (nieprawidłowy jajnik lub jądro)

Potoczne (alternatywne) nazwy

Gonadectomia, usunięcie gonady (jajnika/jądra)

Jakie są objawy choroby?

U dzieci usunięcie gonady wykonuje się profilaktycznie w przypadku rzadkich wad wrodzonych, m.in. tzw. zaburzeń różnicowania płci (zwanych również DSD) celem niedopuszczenia do rozwoju nowotworu.  Gonadectomię wykonuje się również w przypadku podejrzenia/stwierdzenia choroby nowotworowej.Nieprawidłowo rozwinięte gonady mogą przez długi okres nie dawać żadnych objawów. Jeśli jednak dojdzie do rozwoju nowotworu złośliwego, jego leczenie może być trudna i bardzo obciążające.

Jakie są wskazania do zabiegu?

Wskazaniem do zabiegu są wyniki badań, w tym genetycznych, obrazowych (USG, TK, MRI) i endokrynologicznych. Wskazania ustalane są przez zespół ekspertów (zespół wielodyscyplinarny) powołany w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie. W jago skład  wchodzi endokrynolog, genetyk, onkolog, urolog i chirurg. Wyniki badań oraz zalecenia są następnie omawiane z rodzicami i w zależności od wieku z pacjentką/pacjentem.

Na czym polega zabieg operacyjny?

Zabieg operacyjny przebiega w całkowitym znieczuleniu i polega na wycięciu gonady lub obu gonad. W zależności od umiejscowienia gonady oraz jej wielkości zabieg operacyjny może być wykonany przy asyście robota, laparoskopowo lub metodą otwartą.

Jaka jest skuteczność zabiegu?

Skuteczność zabiegu jest oceniana wysoko. Dalsze postępowanie uzależnione jest od wyniku badania mikroskopowego (histopatologicznego).  Dziecko pozbawione gonad polega długofalowej i wielospecjalistycznej opiece medycznej celem zapewnienia prawidłowego rozwoju.

Jakie są możliwe powikłania?

Podczas tego typu operacji powikłania występują rzadko. Mogą się pojawić komplikacje takie jak: krwawienie, zakażenie rany lub uszkodzenie okolicznych narządów. 

Co to za operacja?

Jest to operacja wykonywana w przypadku choroby refluksowej przełyku. Polega na chirurgicznym odtworzeniu elementów bariery zapobiegającej cofaniu się pokarmu z żołądka do przełyku.

Potoczne (alternatywne) nazwy

Operacja antyrefluksowa, operacja Nissena, fundoplikacja, operacja refluksu żołądkowo – przełykowego

Jakie są objawy choroby?

Cofanie się pokarmu do gardła, zgaga, wymioty, bóle po posiłku zlokalizowane w nadbrzuszu i za mostkiem. Mogą pojawić się trudności i ból w trakcie połykania. U młodszych dzieci objawy są nietypowej: niepokój, nietolerancja pokarmów, trudności w kamieniu, brak oczekiwanego przyrostu masy ciała, nawracające zapalenia dróg oddechowych.

Jakie są wskazania do zabiegu?

Leczenie operacyjne jest zalecane u pacjentów z objawową chorobą refluksową przełyku. 

Chorobę tą rozpoznaje się na podstawie opisanych powyżej objawów, badania pH-metrycznego przełyku oraz gastroskopii służącej do bezpośredniej oceny wyglądu błony śluzowej przełyku i pobrania drobnych jej wycinków do badań mikroskopowych (histopatologicznych). Nieleczona choroba refluksowa przełyku może prowadzić do nawracającego zapalenia dolnej części przełyku, krwawień z przełyku, powstawania blizn i zwężenia w miejscu połączenia przełyku z żołądkiem.Udowodniono związek nieleczonej choroby refluksowej przełyku z rozwojem nowotworów przełyku w późniejszych okresach życia.

Na czym polega zabieg operacyjny?

Zabieg operacyjny przebiega w całkowitym znieczuleniu.
Operacja polega na:
1. Zwężeniu rozworu przełykowego przepony (otworu przez który przełyk przechodzi z klatki piersiowej do jamy brzusznej).
2. Wydłużeniu odcinka przełyku znajdującego się w jamie brzusznej poprzez jego sprowadzenie ku dołowi z klatki piersiowej
3. Owinięciu i wzmocnieniu dolnego odcinka przełyku częścią żołądka zwaną dnem, z wytworzeniem „mufki” tworzącej „zawór” ograniczający cofanie się treści z żołądka do przełyku.Zabieg operacyjny może być wykonany przy asyście robota, laparoskopowo lub metodą otwartą.

Jaka jest skuteczność zabiegu?

Czasowe lub stałe ustąpienie dolegliwości ma miejsce u ponad 95% pacjentów

Jakie są możliwe powikłania?

Po zabiegu mogą wystąpić przemijające zaburzenia połykania. Możliwe jest utrzymywanie się objawów refluksu pomimo wykonania zabiegu. Podczas operacji antyrefluksowej powikłania występują rzadko.Można tu zaliczyć takie komplikacje jak krwawienie, zakażenie oraz uszkodzenia narządów znajdujących się w polu operacyjnym (przełyku, żołądka, śledziony, opłucnej).

Co to za operacja?

Jest to operacja wykonywana w przypadku objawowej (dającej dolegliwości bólowe, ataki kolki żółciowej) kamicy pęcherzyka żółciowego. Polega na usunięciu pęcherzyka żółciowego. Jest jedną z najczęściej wykonywanych na świecie zabiegów chirurgicznych.

Potoczne (alternatywne) nazwy

Usunięcie pęcherzyka żółciowego. Usunięcie „woreczka” żółciowego.

Jakie są objawy choroby?

Kamica pęcherzyka żółciowego diagnozowana jest podczas badania USG jamy brzusznej.
U pacjentów z kamicą występują dolegliwości bólowe jamy brzusznej i  wymioty (objawy kolki żółciowej). Może także dojść do utrudnionego spływu żółci z występowaniem żółtaczki. W cięższych przypadkach kamica może prowadzić do kamiczego zapalenia pęcherzyka żółciowego, zastoju żółci w drogach żółciowych, zapalenia trzustki oraz nawracających kolek żółciowych.

Jakie są wskazania do zabiegu?

Cholecystektomia jest zalecana u pacjentów ze stwierdzoną w USG obecnością kamieni w pęcherzyku żółciowym, które dają pacjentowi opisane wyżej objawy. 

Na czym polega zabieg operacyjny?

Zabieg operacyjny przebiega w całkowitym znieczuleniu i polega na wycięciu pęcherzyka żółciowego wraz ze znajdującymi się w jego świetle złogami. Zabieg operacyjny może być wykonany przy asyście robota, laparoskopowo lub metodą otwartą.

Jaka jest skuteczność zabiegu?

Skuteczność zabiegu jest oceniana wysoko – po usunięciu pęcherzyka żółciowego objawy nie nawracają.

Jakie są możliwe powikłania?

Podczas operacji cholecystektomii powikłania występują rzadko. Mogą się pojawić takie komplikacje jak: krwawienie, zakażenie, uszkodzenie dróg żółciowych czy niecałkowite usunięcie pęcherzyka żółciowego

Co to za operacja?

Jest to operacja wykonywana w przypadku powiększenia i nadczynności śledziony, lub obecności w śledzionie nieprawidłowych struktur (najczęściej torbieli). Polega na całkowitym lub częściowym usunięciu śledziony.

Potoczne (alternatywne) nazwy

Całkowite lub częściowe usunięcie/wycięcie śledziony, splenektomia, hemisplenektomia.

Jakie są objawy choroby?

W przypadku niektórych chorób hematologicznych (związanych z nieprawidłową budową czerwonych krwinek) dochodzi do ich zwiększonego niszczenia w śledzionie i niedokrwistości (anemii). Skutkuje to powiększeniem śledziony oraz spadkiem liczby płytek krwi (również niszczonych w śledzionie). Chory ma objawy anemii i skłonność do krwawienia.

Powiększenie śledziony może również wynikać z obecności w jej obrębie nieprawidłowych struktur – najczęściej torbieli. Mogą one nie dawać żadnych objawów i być widoczne jedynie w badaniach obrazowych. Niekiedy mogą powodować dolegliwości bólowe lub obecność wyczuwalnego guza w lewym podżebrzu.

W przypadku urazu powiększonej lub zmienionej chorobowo śledziony może dojść do jej pęknięcia i zagrażającego życiu krwotoku. W skrajnych przypadkach pęknięcie może wystąpić samoistnie, bez urazu.

Jakie są wskazania do zabiegu?

Wskazaniem do operacji jest nadczynność śledziony z anemią i/lub małopłytkowością lub jej istotne powiększenie. Wskazaniem może również być obecność nieprawidłowej struktury wymagającej oceny histopatologicznej (zbadania pod mikroskopem). W przypadku obecności w śledzionie torbieli możliwe jest częściowe wycięcie śledziony z pozostawieniem fragmentu narządu.

Na czym polega zabieg operacyjny?

Zabieg operacyjny przebiega w całkowitym znieczuleniu i polega na wycięciu całej śledziony lub jej fragmentu. Zabieg operacyjny może być wykonany przy asyście robota, laparoskopowo lub metodą otwartą.

Jaka jest skuteczność zabiegu?

Skuteczność zabiegu jest oceniana wysoko – po usunięciu śledziony objawy jej nadczynności ustępują. W przypadku niektórych operacji oszczędzających możliwy jest nawrót zmiany.

Jakie są możliwe powikłania?

Operacje śledziony rzadko wiążą się z powikłaniami. Rzadkim powikłaniem operacji usunięcia śledziony może być krwawienie. W przypadku obecności torbieli pasożytniczych możliwe jest ich pęknięcie i wydostanie się pasożytów do jamy brzusznej. W przypadku częściowego usunięcia możliwy jest nawrót choroby.U osób po całkowitym usunięciu śledziony częściej mogą występować niektóre zakażenia bakteryjne, w obronie przed którymi śledziona odgrywa ważną rolę. Celem zapobiegania tym infekcjom pacjenci, u których planowana jest operacja śledziony, otrzymują odpowiednie szczepienia ochronne i profilaktykę antybiotykową.

Co to za operacja?

Jest to operacja wykonywana w przypadku chorób zlokalizowanych w obrębie narządów klatki piersiowej. Polega na wprowadzeniu do klatki piersiowej przez niewielkie (8mm) nacięcia optyki endoskopowej i narzędzi chirurgicznych, co pozwala na wykonanie zabiegu bez szerokiego otwierania ściany klatki piersiowej (torakotomii).

Jakie choroby wieku dziecięcego można leczyć tą metodą?

Wady wrodzone płuca (np. CCAM – wrodzone zwyrodnienie gruczolakowato-tobielowate, sekwestracje miąższu płuca, torbiele płuc). Wrodzone torbiele śródpiersia. Wady przepony.  Guzy śródpiersia. Guzy płuc. Guzy ściany klatki piersiowej. Odmę opłucnową samoistną.

Jakie są wskazania do zabiegu?

Wskazania ustala chirurg w zależności od stwierdzanego schorzenia. Wiele spośród wymienionych powyżej wad i guzów klatki piersiowej wymaga usunięcia chirurgicznego. U każdego pacjenta na podstawie oceny klinicznej oraz oceny badań dodatkowych (zdjęcie rentgenowskie, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny) ustalane są wskazania do operacji i możliwości zastosowania technik małoinwazyjnych.

Na czym polega zabieg operacyjny?

Zabieg operacyjny przebiega w całkowitym znieczuleniu ogólnym. Polega na wprowadzeniu do klatki piersiowej przez niewielkie nacięcia narzędzi torakoskopowych oraz wytworzeniu odmy opłucnowej (podaniu do wnętrza klatki piersiowej gazu celem uzyskania przestrzeni roboczej). Kamera robotyczna pozwala na uzyskanie doskonałej wizualizacji zmian chorobowych w trójwymiarowej przestrzeni, nawet w czterdziestokrotnym powiększeniu. Precyzja ruchów narzędzi robotycznych umożliwia swobodne działanie w trudno dostępnych miejscach klatki piersiowej. Dzięki zastosowaniu technik małoinwazyjnych możliwe jest ograniczenie dolegliwości bólowych, zmniejszenie ryzyka tworzenia się zrostów kostnych i deformacji rosnącej klatki piersiowej,  a w konsekwencji przyspieszenie rekonwalescencji, skracanie przerw w ewentualnym leczeniu onkologicznym oraz uniknięcie wad postawy.

Jakie są możliwe powikłania?

Poważne powikłania torakoskopii występują rzadko. Mogą się pojawić takie komplikacje jak: krwawienie, uszkodzenie miąższu płuca, zakażenie, nawrót usuniętej zmiany.

Co to za operacja?

Jest to operacja wykonywana w przypadku rozpoznania achalazji, czyli tzw. kurczu wpustu żołądka. Polega na podłużnym przecięciu warstwy niesprawnych mięśni dolnej części przełyku (ok. 6 cm) bez naruszenia jego wewnętrznej warstwy – błony śluzowej.

Jakie są objawy choroby?

Achalazja (kurcz wpustu) charakteryzuje się upośledzeniem rozkurczu dolnego zwieracza przełyku oraz brakiem ruchów perystaltycznych jego części środkowej (trzonu przełyku). Wskutek tych zaburzeń pokarm nie przechodzi prawidłowo przez przełyk do żołądka i znajduje się w przełyku zbyt długo.

Charakterystyczne dla achalazji są zaburzenia połykania, początkowo dotyczące pokarmów stałych, a później także płynnych. Mogą im towarzyszyć bóle w klatce piersiowej, zgaga, przewlekły kaszej, krztuszenie się przy posiłkach. 

Konsekwencją trudności w połykaniu jest utrata masy ciała, nawracające zapalenie płuc wynikające z zachłyśnięcia treścią zalegającą w przełyku. Mogą wystąpić także: zapalenie przełyku oraz krwawienie z przewodu pokarmowego.

Po 15-25 latach trwania choroby, ryzyko rozwoju nowotworu złośliwego przełyku u osób z achalazją jest 30-100 razy większe w porównaniu do osób nie obciążonych tą chorobą.

Jakie są wskazania do zabiegu?

U pacjentów z rozpoznaną achalazją wskazane jest wykonanie zabiegu podłużnego przecięcia warstwy mięśniowej przełyku (kardiomiotomia).

Zabieg ten może być wykonany metodą laparoskopową / robotyczną, lub endoskopową (głównie u pacjentów dorosłych) 

U dzieci poniżej 10 roku życia możliwe jest leczenie polegające na okresowym poszerzaniu przełyku w trakcie gastroskopii. Zabieg taki zazwyczaj musi być powtarzany co ok. 6 miesięcy. U pacjentów starszych niż 10 lat jest on uznawany za nieskuteczny, a jego wcześniejsze stosowanie powoduje istotny wzrost ryzyka wystąpienia powikłań w trakcie ostatecznego leczenia chirurgicznego (metodą laparoskopową / robotyczną lub endoskopową).

Na czym polega zabieg operacyjny?

Zabieg operacyjny przebiega w całkowitym znieczuleniu.

Operacja polega na podłużnym przecięciu warstwy mięśniowej dolnego odcinka przełyku (na długości ok. 6 cm od jego połączenia z żołądkiem) oraz samej okolicy połączenia przełyku z żołądkiem (do ok. 2-3 cm na przedniej powierzchni żołądka poniżej tego połączenia). 

Zabieg operacyjny może być wykonany przy asyście robota, laparoskopowo lub metodą otwartą.W celu zabezpieczenia przed cofaniem się pokarmu z żołądka do przełyku po wykonanym zabiegu, w trakcie operacji sposobem Hellera wykonuje się zazwyczaj zabieg zapobiegający temu zjawisku, nie powodujący jednocześnie ponownego zwężenia połączenia przełykowo – żołądkowego (operacja Dora, lub Thala-Dora) 

Jakie są możliwe powikłania?

Po zabiegu, u niektórych pacjentów mogą utrzymywać się problemy z połykaniem, wynikające z nieprawidłowej perystaltyki trzonu (środkowej części) przełyku.

Możliwe jest pojawienie się objawów refluksu żołądkowo – przełykowego pomimo wykonania zabiegu antyrefluksowego. 

Każda procedura operacyjna wiąże się z ryzykiem powikłań.

W operacji kardiomiotomii powikłania występują rzadko.

Najpoważniejszą z nich jest uszkodzenie błony śluzowej (warstwy wewnętrznej) przełyku w trakcie operacji (co może wydłużyć o kilka dni okres rekonwalescencji).

Jaka jest skuteczność zabiegu?

Po zabiegu, długoterminowe lub stałe ustąpienie dolegliwości ma miejsce u ponad 95% pacjentów

Co to za operacja?

Jest to operacja wykonywana w przypadku rozpoznania zmiany guzowatej (guza) w nadnerczach – gruczołach dokrewnych położonych w jamie brzusznej w okolicy górnych biegunów obu nerek. Polega ona na chirurgicznym usunięciu guza wraz z nadnerczem.

Jakie są objawy choroby?

Guzy nadnercza wykrywa się najczęściej w trakcie badań USG jamy brzusznej wykonywanych z powodu bólów brzucha albo wykrycia przez lekarza w trakcie badania nieprawidłowego oporu w górnej części brzucha po jednej ze stron ciała.Niekiedy, objawami guza nadnercza mogą być: anemia, podwyższone ciśnienie tętnicze krwi, bóle głowy, kołatania serca.

Jakie są wskazania do zabiegu?

Wskazania do zabiegu operacyjnego ustala się po potwierdzeniu obecności guza w badaniach obrazowych (USG / TK / MRI). Właściwy moment leczenia chirurgicznego w cyklu leczenia (w przypadku podejrzenia guza złośliwego) ustala chirurg – onkolog we współpracy z onkologiem dziecięcym. W przypadku niektórych guzów (głównie zmian łagodnych oraz wcześnie rozpoznanych guzów złośliwych) leczenie chirurgiczne może stanowić jedyną interwencję, konieczną do wyleczenia pacjenta. U innych pacjentów konieczne jest stosowanie chemioterapii przed- i pooperacyjnej, immunoterapii, przeszczepienia szpiku kostnego.

Na czym polega zabieg operacyjny?

Zabieg operacyjny przebiega w całkowitym znieczuleniu.Operacja polega na usunięciu nadnercza wraz z guzem i ewentualnie z okolicznymi węzłami chłonnymi.

Jaka jest skuteczność zabiegu?

Skuteczność zabiegu jest uzależniona od możliwości usunięcia guza w całości. W przypadku guzów złośliwych zazwyczaj konieczna jest chemioterapia przed- i pooperacyjna oraz inne wymienione powyżej sposoby leczenia zmian przerzutowych.

Jakie są możliwe powikłania?

Każda procedura operacyjna wiąże się z ryzykiem powikłań. W przypadku guzów nadnerczy, kwalifikujących się do operacji laparoskopowej lub robotycznej powikłania występują rzadko. W trakcie i po usunięciu guza nadnercza może wystąpić krwawienie z przecinanych i zamykanych chirurgicznie naczyń. W przypadku guzów złośliwych szczególnej troski wymaga oddzielenie guza od naczyń nerkowych.